همه ی ما وقتی برای اولین بار به فکر خرید یک دوربین عکاسی می‌افتیم، سوالات زیادی در ذهنتان وجود می‌آید. سوالاتی مثل این که «کدام دوربین برای شما مناسب‌تر است؟» یا اصلا «چرا باید دوربین بخرم؟» از جمله سوالاتی هستند که حتما از خودمان خواهید پرسید. انتخاب یک دوربین بدون داشتن اطلاعات کافی می‌تواند دلهره‌آور و کمی سخت باشد. ما در این مفاله از وبلاگ فروشگاه دوربین و لوازم جانبی عکاسی و فیلم برداری نوراکم سعی می‌کنیم شما را برای رسیدن به بهترین انتخاب راهنمایی کنیم. حتی اگر پیش از این برای خرید دوربین تحقیق کرده‌اید باز هم پیشنهاد می‌کنیم این راهنمای خرید دوربین را تا انتها بخوانید؛ چراکه ممکن است به مواردی بربخورید که در نظر نگرفته بودید.
امروزه بیشتر گوشی‌های هوشمند از دوربین‌های با کیفیتی برخوردارند. اما این سئوال همیشه وجود دارد که وقتی که شما یک دوربین با کیفیت روی گوشی هوشمند خود دارید که همیشه همراهتان است آیا دیگر لزومی به خرید یک دوربین عکاسی مجزا وجود دارد یا نه ؟ اما پاسخ به این سئوال این است که اگر استفاده شما از دوربین برای ثبت اتفاقات روزمره و انتشار آن‌ها در صفحات اجتماعی‌تان است، یک دوربین با کیفیت روی گوشی تلفن همراهتان می‌تواند به خوبی نیازتان را رفع کند و هیچ نیازی به تهیه دوربین دیگری نخواهید داشت. اشتراک سریع و آسان عکس‌ها در شبکه‌های اجتماعی و استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش عکس با فیلترهای جذاب متعدد ویژگی‌هایی است که هنگام استفاده از دوربین گوشی‌های هوشمند در اختیار خواهید داشت. حتی اگر دوربین گوشی شما به حد کافی با کیفیت باشد می‌توانید عکس موردعلاقه خود را در اندازه‌هایی مانند ۶×۴ یا ۶×۸ چاپ کنید. برای مثال آیفون ۷ با دوربین ۱۲مگاپیکسلی و امکانات و کنترل‌هایی که در اختیار کاربرش قرار می‌دهد، می‌تواند عکس‌هایی به خوبی یک دوربین کامپکت ثبت کند.
اما اگر به عکاسی کمی جدی فکر می‌کنید، حتی بهترین دوربین‌های موبایل در مقابل ساده‌ترین دوربین‌های کامپکت هم کم می‌آورند. اولین تفاوت دوربین گوشی‌های هوشمند با تقریبا هر دوربین دیجیتال دیگری نداشتن قابلیت زوم اپتیکال است. در زوم اپتیکال فاصله کانونی عدسی دوربین تغییر می‌کند و بزرگنمایی تصویر در اثر جابه‌جایی عدسی‌ها به وجود می‌آید؛ در نتیجه تغییری در کیفیت عکس ایجاد نمی‌شود. اما در بزرگنمایی دیجیتال این کار توسط پردازشگر انجام می‌شود و در این فرآیند تعدادی از پیکسل‌ها از بین می‌روند و کیفیت تصویر افت می‌کند.
ضعف بعدی دوربین گوشی‌های هوشمند اندازه کوچک سنسور آن‌هاست. اگر در فضای بسته یا در محیط‌های کم نور با گوشی خود عکاسی کرده باشید متوجه تفاوت چشمگیر کیفیت تصویر در مقایسه با عکس‌های فضای باز با نور کافی شده‌اید. علت این امر سنسور کوچک به کار رفته در گوشی‌های هوشمند است. اندازه این سنسورها مشابه بسیاری از دوربین‌های کامپکت ساده است اما هرچه یک دوربین عکاسی جدی‌تر می‌شود اندازه این سنسور هم بزرگتر خواهد شد.
انواع دوربین
یکی از مهم‌ترین مراحل برای خرید دوربین عکاسی، شناخت کاربرد و دسته‌بندی هریک از محصولات موجود در بازار است تا بدین‌وسیله درکنار شناخت نیاز خود، اقدام به انتخاب بهترین نمونه‌ی موجود کرد. درادامه می‌توانید مهم‌ترین دسته‌بندی دوربین‌های عکاسی را مشاهده کنید.
کامپکت خانگی
دوربین‌های کامپکت خانگی ارزان‌ترین و ابتدایی‌ترین نمونههای موجود در بازار هستند که تنها برای یک هدف ساخته شده‌اند: هدف گرفتن دوربین سمت سوژه و ثبت سریع عکس، درست مانند گوشی‌های هوشمند. این دسته از دوربین‌ها عموما از حسگرهای کوچک ۱/۲.۳ اینچی بهره می‌برند. این موضوع باعث می‌شود که نتوان توقع کیفیت تصویر قابل‌توجهی از آن‌ها داشت. نبود قابلیت تعویض لنز، ابعاد کوچک (قابلیت حمل بالا) و قیمت اندک مهم‌ترین ویژگی‌های این دسته از دوربین‌های عکاسی است.
پس از ظهور گوشی‌های هوشمند و بهبود قابل‌توجه عملکرد دوربین آن‌ها، بازار دوربین‌های کامپکت Point-and-Shoot با کاهش استقبال گسترده‌ای مواجه شد و تمایل‌نداشتن کاربران به استفاده از این دوربین‌ها باتوجه‌به نبود برتری خاصی درمقایسه‌با گوشی‌های هوشمند، شرکت‌های سازنده را مجاب به کنار گذاشتن آن‌ها کرد. درحال‌حاضر، خرید دوربین‌های کامپکت خانگی هیچ توجیهی ندارد.
کامپکت پیشرفته
با ظهور گوشی‌های هوشمند، شرکت‌های سازنده‌ی دوربین‌های عکاسی برای ادامه‌ی فروش محصولات کامپکت خود چاره‌ای جز افزایش قابلیت‌‌ها و تجهیز آن‌ها به سخت‌افزار توانمند ندیدند. بدین‌ترتیب دوربین‌های کامپکت رده‌بالا و پیشرفته تولید و به بازار عرضه شدند. بزرگ‌ترین وجه تمایز این دسته از دوربین‌ها درمقایسه‌با برادران ارزان‌تر خود، تجهز به حسگرهای بزرگ و لنزهای باکیفیت‌تر است.
درحال‌حاضر، دوربین‌های کامپکت پیشرفته عموما از حسگر‌هایی با ابعاد ۱ اینچی، میکرو چهارسوم یا APS-C درکنار لنزهای ثابت (نداشتن قابلیت تعویض لنز) بسیار باکیفیت و گشودگی دیافراگم بالا بهره می‌برند. این موضوع منجر به بهبود قابل‌توجه کیفیت عکاسی آن‌ها به‌خصوص در محیط‌های تاریک و ایزو بالا شده است که درحال‌حاضر، و با وجود پیشرفت‌های چشمگیر، دوربین گوشی‌های هوشمند قابلیت رقابت با آن‌ها را ندارد. با برچسب قیمتی ۳۵۰ تا ۱۲۰۰ دلار، این دسته از دوربین‌ها به‌خصوص در نمونههای گران خود صرفه اقتصادی چندانی ندارند. بااین‌حال اگر به‌دنبال محصولی کوچک با قابلیت حمل بالا و البته توانمند برای کاربرد‌های عادی و Point-and-Shoot هستید، دوربین‌های کامپکت رده‌بالا به‌خوبی قادر به تأمین نیازهای شما خواهند بود.
سوپرزوم کامپکت
دوربین‌های کامپکت باتوجه‌به ابعاد و وزن اندک خود گزینه‌ی بسیار مناسبی برای آن دسته از عکاسانی است که همواره در سفر هستند؛ اما یکی از بزرگ‌ترین محدودیت‌هایی که قطعا مسافران را درزمینه‌ی ثبت تصاویر مدنظر خود آزار می‌دهد، نبود قابلیت زوم اپتیکال است. در همین زمینه دوربین‌های سوپرزوم به‌واسطه‌ی استفاده از لنزهایی با قابلیت زوم بالا (عموما زوم ۱۵ تا ۳۰ برابر)، آزادی عمل زیادی به کاربران می‌دهد. این دسته از دوربین‌ها عموما از حسگرهای کوچک ۱/۲.۳ اینچی بهره می‌برند که باعث می‌شود قابلیت چندان بالایی در ثبت تصاویر به‌خصوص در محیط‌های کم‌نور نداشته باشد؛ اما در سال‌های اخیر با رشد دوربین گوشی‌های هوشمند، محصولات رده سوپرزوم نیز دچار تغییرات بنیادی شده‌اند و شاهد استفاده از حسگرهای بزرگ و توانمند‌تر در آن‌ها هستیم.
نسل جدید دوربین‌های سوپرزوم کامپکت با حسگرهای ۱ اینچی، چند سالی است که وارد بازار شده است که توانایی بسیار خوبی در ثبت تصاویر درمقایسه‌با برادران ارزان‌تر خود دارند. البته این دوربین‌ها قابلیت زوم بالا (مانند نمونههای مجهز به حسگرهای کوچکتر) را ندارند و به لنزهایی با میزان زوم اپتیکال میانگین ۱۵ برابر مجهز هستند.
شرکت‌های سازنده‌ی دوربین‌های عکاسی، این دسته از محصولات را باتوجه‌به کاربری Point-and-Shoot، به الگوریتم‌های عکاسی خودکار توانمندی مجهز می‌کنند تا کاربران بدون نیاز به اعمال تنظیمات خاصی در کمترین زمان قادر به ثبت تصاویر مدنظر خود باشد.
سوپرزوم شبه SLR
دوربین‌های سوپرزوم درکنار نمونههای کامپکت و کوچک، در ابعاد بزرگتری نیز تولید و عرضه می‌شوند. این دسته از دوربین‌ها که به بدنه‌ای مشابه با دوربین‌های حرفه‌ای مجهز هستند، شبه SLR یا Bridge نامیده می‌شوند. لقب Bridge بدین‌دلیل به این دوربین‌ها اختصاص یافته است که به‌واسطه بدنه‌ی بزرگ با کلید‌های کنترلی زیاد، گزینه‌ی مناسبی برای آن دسته از کاربرانی است که به‌دنبال آموزش استفاده از دوربین‌های حرفه‌ای و اعمال تنظیمات دستی هستند.
یکی از مباحث مهم در عکاسی، تنظیم کادر تصاویر است. عکاسان حرفه‌ای باتوجه‌به تجربه‌ی خود، با نزدیک یا دور شدن از سوژه بهترین کادر ممکن را تنظیم می‌کنند؛ اما برای عکاسان ابتدایی برای آموزش و تنظیم بهترین کادر ممکن، دوربین‌های سوپرزوم پیشنهاد می‌شود؛ زیرا با گستره‌ی بالای زوم می‌توان به‌راحتی تمامی کادر‌ها را آزمایش کرد و درنهایت بهترین نمونه‌ی ممکن را برای ثبت تصویر انتخاب کرد.
دوربین‌های سوپرزوم شبه SLR نیز همانند هم‌نوعان کوچکتر خود در دو رده‌ی مختلف به فروش می‌رسند. دسته‌ی اول به حسگر کوچک (۱/۲.۳ اینچ) و گستره‌ی زوم بسیار زیاد (حداقل ۳۰ برابر و در برخی نمونه‌ها ۱۰۰ برابر) مجهز هستند تا امکان ثبت سوژه‌هایی از فاصله‌ی بسیار دور نیز فراهم باشد.
به‌تازگی شرکت‌های تولیدکننده‌ی دوربین، در این رده از محصولات نیز تغییرات زیادی را ایجاد کرده‌اند تا از کاهش فروش آن‌ها جلوگیری کنند. دوربین‌های سوپرزوم رده‌بالا یا پریمیوم به حسگرهای بزرگتر ۱ اینچی مجهز هستند و به‌دلیل استفاده از لنزهای باکیفیت‌تر، توانایی به‌مراتب بیشتری در ثبت تصاویر دارند. البته این موضوع منجر به افزایش قابل‌توجه وزن و ابعاد آن‌ها درمقایسه‌با نمونههای مجهز به حسگرهای کوچکتر شده است. تجهیز دوربین‌های عکاسی به حسگرهای بزرگتر، موانع زیادی در مسیر استفاده از لنزهایی با زوم بالا ایجاد می‌کند؛ به‌همین‌دلیل در این دوربین‌ها شاهد کاهش بازه‌ی زوم اپتیکال هستیم.
دوربین‌های سوپرزوم کلاسیک و ابتدایی قیمتی بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار دارند؛ اما درحالی‌که به خرید نمونههای حرفه‌ای‌تر با حسگرهای بزرگ علاقه دارید، باید خود را آماده‌ی برچسب قیمتی بالای ۶۰۰ تا ۱،۳۰۰ دلاری آن‌ها بکنید؛ قیمتی که برابر با دوربین‌های حرفه‌ای با قابلیت تعویض لنز است.
DSLR
در سال ۱۹۹۱، کداک اولین‌بار دوربین‌های عکاسی DSLR یا Digital Single Lens Reflex را معرفی کرد. این دوربین‌ها درواقع نمونه‌ی مدرن و جدیدتر دوربین‌های SLR قدیمی هستند که از فیلم برای ثبت تصاویر بهره می‌بردند. به‌جز مدارهای به‌کاررفته در حسگر دیجیتال و نمایشگر پشت دوربین و سایر قسمت‌های الکترونیکی، همان آینه‌ی مکانیکی، منشور و منظره‌یاب نوری، فازیاب برای فوکوس خودکار و سیستم لنز که سال‌ها در دوربین‌های SLR آنالوگ استفاده می‌شد، در این دوربین‌ها نیز استفاده می‌شود. دوربین‌های DSLR از قابلیت تعویض لنز بهره می‌برند؛ به‌همین‌دلیل انتخاب اصلی عکاسان و کاربران حرفه‌ای به‌شمار می‌روند.
درحقیقت فقط رسانه‌ی دوربین سنتی آنالوگ عوض شده و به‌جای ثبت تصویر روی فیلم‌های مکانیکی از حسگر دیجیتالی استفاده می‌شود. سنگین و حجیم بودن DSLRها از محدودیت‌هایی نشئت می‌گیرد که در این طراحی قدیمی وجود دارد. آینه‌ی درون دوربین‌های DSLR باید به‌اندازه‌ی حسگر دیجیتال باشد و منشوری که شعاع نور را برای انتقال به منظره‌یاب از عمودی به افقی تبدیل می‌کند نیز باید به‌اندازه‌ی آینه باشد که مجموع این‌ها به‌علاوه‌ی فضای لازم بین‌شان برای عملکرد صحیح باعث حجیم و سنگین شدن این دوربین‌ها می‌شود.
این دوربین‌ها در نمونههای گران‌قیمت خود، به حسگرهای فول‌فریم یا ۳۵ میلیمتری مجهز هستند که نمایی مشابه با دوربین‌های مجهز به فیلم قدیمی دراختیار کاربران قرار می‌دهد؛ اما شرکت‌های سازنده برای کاهش ابعاد و قیمت این دسته از دوربین‌ها، مدل‌هایی با حسگر کوچکتر APS-C نیز تولید و به بازار عرضه کردند که البته درزمینه‌ی عکاسی همچنان از توانایی بسیار زیادی برخوردار هستند.
پس از کداک در دهه‌های بعدی، شرکت‌های زیادی به بازار دوربین‌های DSLR وارد شدند؛ اما عمده‌ی سهم این بازار را ۵ شرکت ژاپنی کانن، نیکون، المپوس، پنتاکس و سونی دراختیار گرفتند. از این میان، دو شرکت کانن و نیکون همواره فرمانروای مطلق بازار DSLR به‌شمار می‌رفته‌اند؛ به‌طوری‌که در سال ۲۰۰۷ سهم این دو شرکت از بازار به‌ترتیب ۴۱ و ۴۰ درصد بوده است و بعد از آن‌ها سونی و المپوس هرکدام با دراختیار داشتن تنها ۶ درصد از سهم بازار در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. درحال‌حاضر، نیز کانن و نیکون به‌ترتیب ۶۰ و ۳۵ درصد از بازار دوربین‌های عکاسی DSLR را دراختیار دارند. این دوربین‌ها بسته به قابلیت‌های خود قیمتی بینی ۵۰۰ تا ۶،۰۰۰ دلار دارند.
کاهش قیمت دوربین‌های DSLR و افزایش قیمت نمونههای خانگی، باعث شده است تا بسیاری از کاربران با ذهنیت کیفیت برتر دوربین‌های حرفه‌ای، خرید این دسته از دوربین‌ها را برای استفاده‌های عادی خود در دستور کار قرار دهند که اقدام کاملا اشتباهی است. درادامه با تشریح مراحل انتخاب بهترین دوربین باتوجه‌به نیاز کاربران، دلیل این موضوع گفته مشخص می‌شود.
بدون‌آینه
حذف آینه و قرارگیری مستقیم حسگر در پس لنز، جدید‌ترین فناوری دوربین‌های عکاسی است. با اینکه پیش از این نیز دوربین‌های خانگی و کامپکت با حذف آینه موفق به کاهش ابعاد و وزن خود شده‌اند، محصولات حرفه‌ای با قابلیت تعویض مقاومت بیشتری دربرابر این تغییر بنیادی از خود نشان دادند. خانواده‌ی بزرگ لنز و لوازم جانبی موجود DLSRها باعث شد تا شرکت‌های مطرح دنیای عکاسی تمایل زیادی به تغییر سیستم محصولات حرفه‌ای خود نشان ندهند؛ اما این موضوع در سال اخیر تغییرات زیادی کرده است.
مدیوم و لارج فرمت
در این راهنمای خرید، دوربین‌های مدیوم و لارج فرمت، به‌دلیل کاربری خاص خود در بخش جداگانه‌ای قرار گرفته‌اند. بزرگ‌ترین تفاوت این دوربین‌ها درمقایسه‌با سایر نمونههای متداول در بازار، ابعاد بسیار بزرگتر حسگر آن‌ها است. دوربین‌های عکاسی که از حسگر یا فیلم بزرگتر از ابعاد ۳۵ میلی‌متر و کوچکتر از ۹×۶ سانتی‌متر بهره ببرند، مدیوم فرمت نامیده می‌شوند. محصولاتی با حسگر یا فیلم بزرگتر از ۹×۶ سانتی‌متر را نیز دوربین‌های لارج‌فرمت تشکیل می‌دهند که متداول‌ترین نمونه‌ی آن‌ها به فیلم‌هایی با ابعاد ۵×۴ اینچ (۱۲۷×۱۰۲ میلی‌متر) مجهز هستند. باتوجه‌به ابعاد بسیار بزرگ دوربین‌های لارج‌فرمت، امکان ساخت حسگر برای این دسته از دوربین‌ها بسیار محدود است؛ به‌همین‌دلیل تعداد بسیار اندکی از این محصولات در بازار جهان وجود دارند.
در طرف مقابل بازار دوربین‌های مدیوم فرمت بسیار داغ‌تر از برادران بزرگتر خود است. این محصولات با حسگر‌هایی چهار برابر یا بیشتر بزرگتر از دوربین‌های فول‌فریم، توانایی فوق‌العاده‌ای در ثبت تصاویر باکیفیت دارند. گستره‌ی دینامیکی بیشتر، عملکرد بهتر در شرایط نوری اندک و قاب گسترده‌تر، اصلی‌ترین برتری این دسته از دوربین‌ها درمقایسه‌با نمونههای ۳۵ میلیمتری یا فول‌فریم است. محصولات مدیوم‌فرمت درکنار امکان تعویض لنز، در برخی از نمونههای خود با طراحی ماژولار، امکان تعویض حسگر را نیز برای کاربران فراهم می‌کنند. دیجیتال‌بک‌های (Digital Back) فیز وان از مطرح‌ترین نمونههای بازار هستند که کاربران با انتخاب هریک و اتصال به دوربین خود، به مجموعه‌ی متفاوتی از حسگر، پردازنده و مدارهای الکتریکی مجهز خواهد شد. هسلبلاد، فیز وان، لایکا، پنتاکس و به‌تازگی فوجی‌فیلم بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌‌های دوربین‌های عکاسی مدیوم فرمت هستند که با قیمت ۵،۰۰۰ تا ۶۰،۰۰۰ دلار به فروش می‌رسانند.
چه فاکتورهایی در انتخاب یک دوربین دیجیتال اهمیت دارد؟
در جدول مشخصات دوربین‌های دیجیتال فاکتورهای بسیار متعدد عنوان می‌شود که اگر سررشته‌ای در کار با دوربین‌های عکاسی نداشته باشید احتمالا بسیاری از آن‌ها برایتان غریب باشند. انواع اصطلاحات تخصصی و اعداد و ارقام و حروف اختصاری در میان مشخصات دوربین‌ها ذکر می‌شوند. تمام این اعداد و حروف دیوانه‌وار به چه معنی هستند؟ کدام یک اهمیت بیشتری دارند و کم و زیاد بودن کدام یک بهتر بودن یک دوربین را نشان می‌دهد؟
به طور کلی می‌توان این مشخصات را به دو دسته کلی تقسیم کرد: دسته اول مشخصاتی که نقش تعیین کننده در انتخاب شما دارند و دسته دوم مشخصاتی که نباید براساس آن‌ها تصمیم‌گیری کنید و تنها در صورت برخورداری دوربین انتخابی شما از این ویژگی‌ها می‌توانید از استفاده از آن‌ها لذت ببرید. این تقسیم بندی اجازه می‌دهد که انتخابی هوشمندانه داشته باشید و وجود یا عدم وجود یک قابلیت شما را از عملکرد اصلی دوربین غافل نکند.
مگاپیکسل را فراموش کنید!
احتمالا اولین مورد از مشخصات یک دوربین که مورد توجه قرار می‌گیرد دقت حسگر آن باشد که با واحد مگاپیکسل سنجیده می‌شود. مگاپیکسل در واقع واحدی برای سنجش رزولوشن یک دوربین است. در واقع هرچه تعداد پیکسل‌ها بیشتر باشد دقت تصویر شما بیشتر خواهد بود. این هیچ ارتباطی به کیفیت تصویر یا میزان نویز ندارد! عاملی که کیفیت تصویر را محدود می‌کند اندازه حسگر است.
شما احتمالا هیچ‌گاه به دوربینی احتیاج نداشته باشید که تعداد زیادی پیکسل داشته باشد. برای چاپ عکس در ابعاد معمولی ۶×۴ اینچ یا ۵×۷ اینچ تنها ۴ مگاپیکسل نیاز دارید تا نتایج خوبی داشته باشید! یک دوربین ۸ مگاپیکسلی به راحتی چاپ ۸×۱۰ اینچ را انجام می‌دهد. با ۲۰ مگاپیکسل شما قادر خواهید بود تصاویر چاپی ۱۲ × ۱۸ اینچ فوق‌العاده با کیفیت ایجاد کنید. بنابر این اگر به طور دائمی با چاپ‌های ابعاد بزرگ سر و کار ندارید به راحتی می‌توانید نسبت به این عدد بی‌تفاوت باشید.
اندازه سنسور
اما اندازه سنسور فاکتور بسیار مهمی است. سنسور جایی است که تصویر روی آن شکل می‌گیرد، بنابراین بهتر است، شانس خود را برای نتایج بهتر بالا ببرید. به طور کلی سنسور بزرگتر، نتیجه بهتری حاصل می‌کند. سنسورهای بزرگتر نور بیشتری را نسبت به کوچکترها جمع می‌کنند و باعث می شوند که نویز تصویر کمتر شود . همچنین، سنسورهای بزرگتر باعث سریع‌تر شدن عکاسی می‌شوند؛ به این معنی که شاتر می‌تواند برای مدت کوتاه‌تری باز باشد، که به معنی تار شدن کمتر عکس‌ها است.
سنسورهای دوربین تلفن همراه می‌توانند کوچکتر از ناخن انگشت کوچک شما باشند، در حالی که بزرگ‌ترین سنسورها به اندازه یک قاب ۳۵ میلیمتری هستند. سنسورهای فول‌فریم، اغلب، هر چند نه منحصرا، در DSLRها یافت می‌شوند. سنسور یک اینچی هم سنسور بزرگی است و می‌توان آن را در برخی از دوربین‌های پیشرفته پیدا کرد. DSLRهای آماتوری و دوربین‌های بدون آینه معمولا از سنسورهای APS-C استفاده می‌کنند. این سنسورها چندین بار بزرگتر از سنسورهای دوربین‌های کامپکت متوسط هستند و تقریبا کیفیت مورد نیاز عکاسان حرفه‌ای را ارائه می‌کنند.
سنسورهای فول‌فریم مساحتی بیش از دو برابر سنسورهای APS-C دارند و بهبود بیشتری در کیفیت تصویر ارائه می‌کنند. هرچه اندازه سنسور بزرگتر شود، قیمت دوربین نیز بالاتر می‌رود تا جایی که برای خرید یک دوربین فول‌فریم باید ده‌ها میلیون تومان پول کنار بگذارید. بنابراین پیش از خرید مطمئن شوید که چنین سنسوری ارزش چنین هزینه‌ای را برای شما دارد.
لنز
لنز دوربین موضوع مهم بعدیست که باید مورد توجه قرار بگیرد. دوربین‌ها در یک تقسیم‌بندی کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند: دوربین‌هایی با لنز قابل تعویض و دوربین‌هایی که لنز آن‌ها به بدنه چسبیده و قابل تعویض نیست. برای این که ببینید کدام یک از این دو نوع مناسب شماست باید دقیقا مشخص کنید که این دوربین را برای چه استفاده‌ای تهیه می‌کنید؟ اگر هدف شما ثبت تصاویر با کیفیت از سفرها، مناظر طبیعی و سوژهای مختلف است و عکاسی را به صورت تخصصی دنبال نمی‌کنید لزومی ندارد دوربین شما لنز قابل تعویض داشته باشد.
اگر لنز دوربین شما دامنه گسترده‌ای از فاصله‌های کانونی را پوشش دهد و بزرگنمایی اپتیکال مناسبی داشته باشد می‌تواند طیف گسترده‌ای از نیازهای شما را برآورده کند. اما اگر عکاسی را به شکل تخصصی دنبال می‌کنید، اگر قصد دارید در ادامه با افزایش تخصص عکاسی خود بتوانید قابلیت‌های دوربین خود را ارتقا دهید و اگر به طور کلی قصد دارید برای عکاسی و ابزار خود هزینه کنید، دوربین‌های با لنز قابل تعویض مناسب شماست. بسیاری از افراد که به عنوان اولین دوربین خود یک DSLR می‌خرند، هیچ‌گاه لنز دومی برای دوربین خود تهیه نمی‌کنند و با لنز کیت این دوربین عکاسی می‌کنند. اگر شما هم هیچ‌گاه لنز دومی تهیه نخواهید کرد سعی کنید دوربینی تهیه کنید که یک لنز متصل به بدنه دارد اما دامنه گسترده‌ای از فاصله‌های کانونی را پوشش می‌دهد.
مهم‌ترین تفاوتی که یک دوربین عکاسی با دوربین گوشی هوشمند دارد، قابلیت بزرگنمایی اپتیکال دوربین‌های عکاسی است. البته لنزهایی با فاصله کانونی ثابت برای دوربین‌های عکاسی نیز طراحی شده است اما معمولا این لنزها به عنوان لنز کیت دوربین‌ها در نظر گرفته نمی‌شوند. لنزها به صورت کلی (به غیر از لنزهای ثابت) با دو عدد مشخص می‌شوند که کمترین و بیشترین فاصله کانونی آن لنز را مشخص می‌کنند. با تقسیم بیشترین فاصله کانونی به کمترین میزان آن، مقدار بزرگنمایی اپتیکال آن لنز مشخص می‌شود. برای مثال یک لنز ۱۸ – ۲۷۰ میلیمتری به شما امکان زوم ۱۵ برابر می‌هد.
برای انتخاب فاصله کانونی مناسب برای هدف عکاسی خود می‌توانید از این راهنمایی استفاده کنید:
- اگر به هر دلیلی قصد عکاسی از صحنه‌های گسترده را دارید، باید از لنزهای سوپر واید (کمتر از ۲۴ میلی‌متر) استفاده کنید. لنز سوپر واید لبه‌های تصویر را کج می‌کند و برای صحنه‌های بسیار بزرگی مناسب است که در آن اعوجاج لنز چندان به چشم نمی‌آید. چنین لنزی برای عکاسی گسترده از آسمان شب و مناظر طبیعی مناسب خواهد بود.
- لنزهای واید یا زاویه باز (حدود ۲۴ تا ۳۵ میلی‌متر) هم صحنه‌های نسبتا گسترده را پوشش می‌دهند اما دیگر به اندازه لنزهای سوپرواید در لبه‌ها اعوجاج ایجاد نمی‌کنند. این لنزها برای عکس‌های گروهی، منظره و عکاسی خیابانی مناسب‌اند.
- لنزهای نرمال (حدود ۳۵ تا ۸۵ میلی‌متر) برای عکاسی پرتره مناسب هستند.
- لنزهای تله‌فوتو یا لنز زوم (حدود ۸۵ تا ۲۵۰ میلی‌متر) بزگ‌نمایی نسبتا زیادی دارند و برای عکاسی ورزشی مناسب هستند.
- لنزهای سوپرتله‌فوتو (بیش از ۲۵۰ میلی‌متر) هم لنزهایی با بیشترین میزان بزرگنمایی هستند که در عکاسی ورزشی و حیات وحش کاربرد دارند.
فوکوس
عملکرد فوکوس فاکتور تعیین کننده بعدی است. فوکوس مناسب بخش مهمی از عکاسی است. شما به کمک فوکوس چشم بیننده را به نقطه‌ای هدایت می‌کنید که می‌خواهید آنجا را ببیند. اگر عمل فوکوس کردن به درستی انجام نشود بهترین شات‌ها هم نابود می‌شوند. هنگام انتخاب یک دوربین باید کیفیت سیستم فوکوس اتوماتیک آن را به طور جدی مورد بررسی قرار دهید. هنگامی که شما سوژهای را مشخص کردید، باید بتوانید به سرعت و با دقت روی آن فوکوس کنید. برای فعال کردن سیستم فوکوس اتوماتیک، کافیست دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید و روی چیزی در کادر تمرکز کنید.
هنگام انتخاب یک دوربین عکاسی دقت کنید که آیا دوربین به سرعت فوکوس می‌کند؟ آیا این فوکوس دقیق است؟ اگر هنگامی که روی سوژهای در نزدیک و سپس سوژهای در فاصله دور فوکوس می‌کنید، دوربین کند باشد، یا در فوکوس مناسب روی سوژه‌ها دچار مشکل شود، شما را به دردسر خواهد انداخت.
طراحی بدنه
فاکتور مهم بعدی که در هنگام خرید یک دوربین اهمیت دارد این است که در دستان شما چگونه احساس می‌شود. اگر شما با دوربین خود احساس راحتی نکنید نمی‌توانید عکس‌های درخشانی با آن بگیرید. چینش دکمه‌ها باید به گونه‌ای باشد که شما قادر باشید به راحتی به تمام دکمه‌ها دسترسی داشته باشید. همچنین هنگام نزدیک کردن دوربین به چشم خود باید با دوربین احساس راحتی بکنید.
اندازه و وزن دوربین هم عامل بسیار مهمی است. اگر می‌خواهید دوربین خود را همیشه به همراه داشته باشید باید دوربینی تا حد ممکن سبک و جمع‌و‌جور انتخاب کنید. اگر دوربین شما خیلی سنگین باشد، تمایل دارید که آن را در خانه بگذارید و همه جا با خود حمل نکنید. با چنین دوربینی به هیچ وجه نمی‌توانید بسیار سریع عکاسی کنید.
مسئله‌ای که شاید کمتر به آن توجه کنید دسترسی مستقیم و آسان به بخش تنظیمات دوربین است. سیستم منو در هر دوربینی متفاوت است اما در هر حال شما باید قادر باشید بدون مراجعه به دفترچه راهنما به سیستم منو دسترسی داشته باشید. منوی دوربین نباید آنقدر پیچیده باشد که از استفاده از دوربین جلوگیری کند!
تنظیمات دستی
حالا که شما تصمیم گرفتید یک دوربین عکاسی تهیه کنید بهتر است از عکاسی اتوماتیک فاصله بگیرید و با تنظیم دستی عکس‌های خلاقانه‌تری ثبت کنید. به همین منظور هنگام انتخاب دوربین عکاسی حتما دقت کنید که حالت تنظیمات دستی داشته باشد. معمولا حالت دستی روی دوربین‌ها با «M» مشخص می‌شود. در عکاسی به صورت اتوماتیک خود دوربین اندازه دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را انتخاب می‌کند. در حالت دستی تنظیم این سه عامل در اختیار شماست و می‌توانید کنترل بیشتری روی تصویر داشته باشید. شاید بگویید که اطلاعات کافی از این عوامل ندارید، اما توجه کنید که از این به بعد شما یک دوربین عکاسی در اختیار دارید و هرچه بیشتر با آن کار کنید با این تنظیمات هم بیشتر آشنا خواهید شد. در ابتدا استفاده از حالت‌های نیمه اتوماتیک TV و AV می‌تواند مناسب باشد اما به زودی یاد خواهید گرفت که چگونه از حالت دستی استفاده کنید.
اگر می‌خواهید به صورت جدی عکاسی کنید حتما ترجیح می‌دهید به فایل غیرفشرده یا اصطلاحا فایل خام (RAW) عکس‌ها دسترسی داشته باشید. در حال حاضر تمام دوربین‌ها این توانایی را ندارند که فایل خام عکس‌ها را در اختیار شما قرار بدهند. دوربین‌ها معمولا به صورت اتوماتیک روی عکس‌ها پردازش می‌کنند و فاکتورهایی مانند تراز سفیدی را تا حدودی تغییر می‌دهند و عکس را فشرده می‌کنند. در طی این عملیات بخش زیادی از اطلاعات عکس‌ها از بین می‌رود. کسانی که به صورت تخصصی کار عکاسی می‌کنند ترجیح می‌دهند این پردازش‌ها را خودشان و به کمک نرم‌افزارهای عکاسی انجام دهند تا عکس‌ها کمترین آسیب را ببینند.
ویژگی‌هایی که نباید روی انتخاب شما تاثیر بگذارند!
تا اینجا با مهم‌ترین مواردی که در انتخاب یک دوربین مناسب باید مورد توجه قرار بگیرند آشنا شدیم. موارد دیگری هم وجود دارند که هرچند بودنشان می‌تواند مفید باشد اما فاکتوری نیستند که بر اساس آن بخواهید تصمیم‌گیری کنید. در ادامه به تعدادی از این ویژگی‌ها به صورت کوتاه اشاره می‌کنیم.
عکاسی پاناروما
این ویژگی به شما امکان می‌دهد چند تصویر در قاب‌های کنار هم ثبت کنید و در نهایت یک تصویر کلی از یک منظره گسترده داشته باشید.
لرزشگیر
این ویژگی باعث کاهش لرزش و تارشدگی در هنگام عکسبرداری می‌شود. گاهی این تثبیت کننده که به آن لرزشگیر اپتیکال می‌گویند در بدنه دوربین و گاهی در داخل لنز تعبیه می‌شود. لرزشگیرهای اپتیکال کیفیت بهتری نسبت به لرزشگیرهای دیجیتالی دارند که به صورت نرم‌افزاری این کار را می‌کنند.
ضبط ویدئو
در حال حاضر تقریبا تمام انواع دوربین‌ها قابلیت ضبط ویدئو را نیز دارند.
فریم ریت
فریم ریت تعداد عکس‌هایی است که دوربین می‌تواند در هر ثانیه بگیرد. اگر قصد عکاسی از صحنه‌های ورزشی یا صحنه‌های پر تحرک دیگر را دارید باید دوربین مورد نظر شما فریم ریت بالایی داشته باشد.
صفحه نمایش متحرک
برخی از سازندگان قابلیت حرکت صفحه نمایش دوربین در یک یا دو محور را فراهم می‌کنند. این مورد در قاب‌بندی در زاویه‌های سخت مفید خواهد بود.
اتصال بی‌سیم
به کمک این قابلیت می‌توانید به راحتی عکس‌های خود را به تلفن همراه منتقل و بلافاصله در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید. همچنین در برخی از موارد با نصب نرم‌افزار اختصاصی دوربین روی گوشی هوشمند خود می‌توانید دوربین خود را از راه دور تنظیم کنید.
جمع بندی
اگر می‌خواهید عکس‌های عمومی و روزمره خود را با ابزار بهتری نسبت به دوربین‌های موبایل بگیرید اما همچنان به صورت اتوماتیک عکاسی می‌کنید، یک دوربین کامپکت می‌تواند جوابگوی نیازتان باشد. این دوربین‌ها قیمت کمی دارند و کار کردن با آن‌ها بسیار ساده است و به خاطر داشتن وزن کم و جثه کوچک می‌توانید آن‌ها را همواره همراه خود داشته باشید.
هرچند دوربین‌های کامپکت ارزان قیمت هستند، اما محدودیت‌های خاص خود را نیز دارند. سنسور کوچک و نداشتن امکان تنظیم دستی از جمله این موارد است. هرچند دوربین‌های کامپکت ساده‌ای هم وجود دارند که برخی تنظیمات دستی را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. با این حال با کمی هزینه بیشتر می‌توانید یک دوربین کامپکت سطح پیشرفته تهیه کنید که امکانات و قابلیت‌های بیشتر و سنسور نسبتا بزرگتری دارند.
دوربین‌های بریج یا شبه SLR هم مناسب کسانی است که عکاسی را کمی جدی‌تر دنبال می‌کنند اما قصد تهیه انواع لنزها برای مقاصد مختلف عکاسی را ندارند و ترجیح می‌دهند همه نیاز خود را در یک دوربین جمع کنند.
اگر شما علاقه‌مند به دنبال کردن عکاسی به عنوان یک سرگرمی جدی و حرفه‌ای هستید، یک DSLR چیزی است که به آن نیاز دارید.
اگر می‌خواهید امکانات DSLRها را در بدنه‌های کوچکتری داشته باشید دوربین‌های بدون آینه می‌توانند انتخاب شما باشند. هرچند این دوربین‌ها در شرایط برابر قیمت بالاتری نسبت به DSLRها دارند اما به نظر می‌رسد که آینده عکاسی متعلق به دوربین‌های بدون آینه باشد. همه دوربین‌های بدون آینه اجازه می‌دهند تصاویر را روی صفحه نمایش ببینید بدون اینکه از کارایی فوکوس اتوماتیک کاسته شود. در حال حاضر کفه ترازو کمی به سمت DSLRها سنگینی می‌کند اما دوربین‌های بی‌آینه نیز در حال پیشرفت هستند و ویژگی‌هایی دارند که نمی‌توان به راحتی از آن‌ها چشم پوشی کرد. در نتیجه این به سلیقه شما بر می‌گردد که کدام یک را انتخاب کنید.
